آنجلا وینگ

Clinical Science & Medical Physics and Physiological Measurement, 1995 - 1998
NESCOT College, Epsom, & Westminster College, London, England

من آنجلا اوینگ ، تکنسین قلب هستم . و این یعنی انجام دادن تستهای پزشکی متعدد روی مردمی که بیماری قلبی دارند. کنسین ها به ادامه تحصیل در رشته هایی با درجات و مدارک ملی بالاتر تشویق میشوند. من در سال ۱۹۹۵ ادامه ی تحصیل را در رشته علوم بالینی در دانشگاه NESCOT شروع کردم. کسانی که ثبت نام کرده بودند مثل من تکنسین بیمارستان بودند که روزهایشان را با کار کردن با مردم میگذراندند.

سال اول در کلاسها از بافت های حیوانی مثل سلولهای میمون سبز برای کلاسهای عملی استفاده میشد. حالا که فکر میکنم برای شرکت در اینکارها پشیمانم. در سال دوم در یکی از قسمت های درس فارماکولوژی که مخصوص مطالعه داروهایی مثل داروهای قلبی، که ممکن است برای مریض هایی که ما با آنها کار میکنیم، تجویز شود، بود. یک روز از ما خواسته شد آزمایشی برای مطالعه اثر دارو انجام دهیم. به عنوان یک تکنسین واقعا مشتاق بودم که این کار را یاد بگیرم. در واقع بسیاری از بیماران سوال میکنند که این دارو برای چه کاری است. از ما انتظار میرفت اثر این داروها را روی قلبهای ایزوله شده قورباغه های مرده که هنوز ضربان داشت مشاهده کنیم!

این آزمایش ترسناک ۲ روز ادامه داشت و قورباغه ها همچنان زنده بودند. همراه با یک دانشجوی دیگر به استاد راهنما گفتم که نمیخواهم در دوره تحصیلم حیوانات را بکشم و آزمایشی را تکرار کنم که نتیجه آن در حال حاضر مشخص است، پرسیدم که آیا ممکن است کار دیگری مثل استفاده از نرم افزارهای اموزشی انجام دهیم که باعث مرگ قورباغه ها نشود یا خیر.

آزمایش ادامه داشت. به من گفتند میتوانم آن بعد از در کلاس شرکت نکنم، ولی هیچ ترتیبی برای من داده نشد تا در کلاس دیگری حاضر شوم یا از جایگزینها استفاده کنم. روز بعد به سادگی به من گفته شد از نتایج آزمایش فرد دیگری گزارش بنویسم و این برای من واضح بود که استفاده از نتایج به دست آمده از این روش، خود نوعی مشارکت در این کار است. من نامه ای به رییس دانشکده نوشتم و گفتم دوست ندارم در هیچ آزمایشی که شامل آسیب زدن یا کشتن حیوانات است، شرکت کنم. مخصوصا در دوره آموزشی ای که تنها برای تکنسین هایی که با مردم سر و کار دارند برگزار میشود…هیچ پاسخی داده نشد.

از استاد راهنما خواستم که اگر ممکن است خودم یک راه انسانی برای گرفتن نتایج مناسب پیدا کنم. پاسخ نسبتا مبهم بود: فقط نتایج خوبی نیاز است. من در بین روشهای جایگزین برای آموزش تحقیق میکردم، اتحادیه دکتر هادن برای پژوهش با شقفت پرس و جو کردم، کسی که به من گفت آزمایشهای مشابهی را میتوان با برنامه های کامپیوتری انجام داد و آزمایش روی قورباغه ها یک روش قدیمی است. پکیج مربوطه را شخصا از Sheffield BioScience Programs خریدم و نمونه های مشابهی هم از اینترنیش قرض گرفتم و از آنها برای انجام آزمایش استفاده کردم. نتیجه را به صورت گزارش نوشتم و ارائه دادم.

بعد با رئیس دانشکده که زمانی به من گفته بود "در موضعم نسبت به این واحد تجدید نظر کنم" ملاقاتی ناخوشایند داشتم. همچنین فهمیدم آنها درنظر دارند سال آینده روی ایلئوم خوکچه هندی آزمایش کنم. دانشکده به طور واضح نپذیرفته بود که روی حیوانات آزمایش نکند و از جایگزینها استفاده کند. من هم حاضر نبودم دوباره همه ی آن مراحل را تحمل کنم.

«تجدید نظر در موضع» دقیقا همان کاری بود که من و همکارم انجام دادیم. ما هردو NESCOT را ترک کردیم. من به Westminster College در لندن رفتم و پشت سرم را هم نگاه نکردم. در حال گرفتن مدرک لیسانس در فیزیک پزشکی و اندازی گیری فیزیولوژیک هستم که آن هم رشته ای برای اخذ مدرک توسط تکنسین های بیمارستان است. در این کالج از من خواسته نمیشود هیچ آزمایش ترسناکی انجام دهم. در اینجا هم یک کلاس تشریح و کالبدشکافی بود ولی درخواست من برای حضور نیافتن در کلاس خیلی موثر بود و جایگزین هایی با استفاده از مدلهای پلاستیکی برای من تهیه شد.

هر دو آزمایش ایلئوم خوکچه هندی و قلب ایزوله شده قورباغه، اکنون در قالب یک سی دی کامپیوتری موجودند. آخرین باری که با NESCOT زدم هیچ برنامه ای برای تهیه این جایگزین ها نداشتند و در عوض درصدد خرید قورباغه و بافت خوکچه هندی بیشتری برای سال آینده بودند تا آزمایش ها را در کلاس جدید تکرار کنند.